---

De Hirschsprung Collection (Deens: Den Hirschsprungske Samling) is een kunstmuseum in Kopenhagen, Denemarken. Het is gelegen in een parkachtige omgeving in Østre Anlæg, vlakbij de Deense Nationale Galerie, en herbergt een grote collectie Deense kunst uit de 19e en begin 20e eeuw. De nadruk ligt op de Deense Gouden Eeuw, van 1800 tot 1850, maar ook de Skagen-schilders en andere vertegenwoordigers van de Moderne Doorbraak zijn goed vertegenwoordigd.



Het museum is gebouwd rond de persoonlijke kunstcollectie van Heinrich Hirschsprung, een tabaksfabrikant en beschermheer van de kunsten die zijn kunstcollectie in 1865 oprichtte. Bijna vier decennia later, in 1902, schonk hij deze aan de Deense staat. Het wordt tentoongesteld in een speciaal gebouwd neoklassiek museumgebouw ontworpen door Hermann Baagøe Storck en voltooid in 1911.



Heinrich Hirschsprung was een tabaksfabrikant. Hij was getrouwd met Pauline Hirschsprung, en het echtpaar raakte diep geïnteresseerd in de kunsten en telde veel prominente kunstenaars van hun tijd onder hun goede vrienden, waaronder de schrijver Holger Drachmann en de schilder Peder Severin Krøyer, beide verbonden met de kolonie Skagen. Gedurende een periode van vier decennia, te beginnen in 1866, bouwde Hirschsprung een uitgebreide collectie Deense kunst vanaf het begin van de 18e eeuw tot in hun eigen tijd.



Ine collectie werd voor het eerst aan het publiek getoond in 1888 in Charlottenborg. Dit gebeurde in verband met de Scandinavische tentoonstelling van industrie, landbouw en kunst die naar verwachting veel buitenlandse bezoekers naar Kopenhagen zou trekken. De tentoonstellingscatalogus bevatte 313 items van zo'n 60 Deense kunstenaars. Ongeveer de helft waren schilderijen, de rest waren tekeningen, aquarellen, pastelkleuren en enkele sculpturen.



In 1900 besloten Pauline en Heinrich Hirschsprung hun kunstcollectie te schenken aan de Deense staat. Ze lieten een schenkingsakte opmaken, die werd gedeponeerd bij het Deense ministerie van Culturele Zaken. De schenking werd echter pas twee jaar later, in 1902, openbaar gemaakt, toen de collectie opnieuw in Charlottenborg werd tentoongesteld. Tijdens hetzelfde evenement kreeg de kunsthistoricus Emil Hannover de leiding over het catalogiseren van de collectie. De tentoonstelling in Charlottenborg omvatte ook weergaven van het geplande museumgebouw, dat was ontworpen door de Hermann Baagøe Storck. Omdat hij een hekel had aan de historiserende stijl die destijds de museumarchitectuur in Kopenhagen domineerde, was het voor Hirschsprung van cruciaal belang dat de collectie in een onafhankelijk gebouw werd geplaatst dat naar een meer "sober" ontwerp was gebouwd. Hij wilde dat het museum op de grond zou staan ​​die was achtergelaten door de inmiddels afgebroken stadswallen rond Kopenhagen, waar tegen het begin van de eeuw een aantal nieuwe museumgebouwen, waaronder de onlangs ingehuldigd National Gallery uit 1899, was gebouwd.



Volgens de voorwaarden van de schenkingsakte moesten de Deense staat en de stad Kopenhagen van hun kant een terrein en een gebouw ter beschikking stellen voor de tentoonstelling van de collectie. Dit plan was vergelijkbaar met het plan dat was overeengekomen in verband met de oprichting van de Ny Carlsberg Glyptotek door Carl Jacobsen. Toch gaf Hirschsprungs eis voor een onafhankelijk gebouw aanleiding tot een jarenlang politiek debat over kunstpolitiek en zette de plannen in de ijskast.

Wilhelm Bendz 'interieur van Amaliegade met de gebroeders van de kunstenaar uit c. 1829 werd in 1901 door Hirschsprung verworven, maar kwam pas in 1915 na het overlijden van de verkoper in de collectie



Terwijl de discussies gaande waren, bleef Hirschsprung de collectie opbouwen met aankopen zoals Joakim Skovgaards cartoons voor de decoratie van de kathedraal van Viborg en een aantal werken van hedendaagse kunstenaars zoals Michael en Anna Ancher en Vilhelm Hammershøi uit de collectie van kunstverzamelaar Alfred Bramsen. Een aantal particulieren beloofde ook om werken aan de collectie te schenken zodra deze in openbaar bezit kwam, terwijl anderen door Hirschsprung werden aangekocht onder voorbehoud van dezelfde gebeurtenis



Om van de collectie een representatieve tentoonstelling van 19e-eeuwse Deense kunst te maken, begon Hirschsprung ook sculpturen aan zijn bezit toe te voegen, waarbij hij de beeldhouwer en familievriend Ludvig Brandstrup als adviseur gebruikte. In minder dan een jaar slaagde Hirschsprung erin om de overgrote meerderheid van de 180 sculpturen uit de catalogus van 1902 te verzamelen. De collectie vertegenwoordigt 20 Deense beeldhouwers.



907 zag uiteindelijk een succesvolle afronding van de onderhandelingen en er kon een begin worden gemaakt met de bouw van Storck's project uit 1902. De uiteindelijk gekozen locatie was in Østre Anlæg, een park dat was aangelegd op het terrein van de voormalige vestingwerken van de stad en waar ook de National Gallery was gebouwd. Heinrich Hirschsprung stierf het jaar daarop, in 1908, en zag zijn museum dus nooit verwezenlijken. Emil Hannover, de kunsthistoricus die de collectie had gecatalogiseerd, werd belast met het interieurontwerp van het museum en het samenstellen van de tentoonstelling. Hij hing de schilderijen in chronologische volgorde op, in de geest van Hirschsprung.



De Hirschsprung Collectie werd in 1911 voor het publiek geopend. Pauline Hirschsprung was aanwezig bij de officiële opening op 8 juli, maar stierf het jaar daarop.



Het museumgebouw is een eenvoudig neoklassiek gebouw met een lichte marmeren bekleding en een gevel met frontons en Dorische pilasters. De plattegrond bestaat uit vier grote galerijen met topverlichting, omringd door kleinere galerijen, "nissen", met licht dat binnenkomt door ramen hoog in de muren.



Terwijl het gebouw van buitenaf de uitstraling heeft van een kunsttempel, heeft het interieur met zijn kleine kamers de intimiteit van een privéwoning.



De inkomhal van het museum heeft een vloermozaïek uit 1910 van Joakim Skovgaard waarin gestileerde tabaksplanten de stichter van het museum herdenken. Het museum toont meer dan 700 kunstwerken. De nadruk ligt op de Gouden Eeuw van de Deense schilderkunst. Alle grote schilders uit die periode zijn vertegenwoordigd, waaronder C. W. Eckersberg, Christen Købke, Constantin Hansen, Wilhelm Marstrand en Martinus Rørbye, evenals vele minder bekende namen.

---