---

Miguel Nieto.



De wijdverspreide soort die Marbella is een gemeente die praktisch uit het niets is ontstaan, een vissersdorp zonder geschiedenis of wortels dat zijn naam en zijn label alleen te danken heeft aan de ontwikkeling van het toerisme, vormt een van de meest bloedige drogredenen, en niet minder wijdverbreid , over deze stad.



Marbella heeft een historische oorsprong, de creatie dateert van meer dan een millennium voor Christus en het was nooit een klein dorp dat leefde van de sardines die zijn netten oogstten. Zelfs in het meest nabije verleden bleef het altijd een belangrijke stad die in ieder geval leefde van het platteland, de landbouw en de mijnbouw. De ontwikkeling van het toerisme, zijn meer dan verdiende internationale bekendheid, werd later verdiend.



Het is echter moeilijk om de oorsprong van de stad te vinden die sommige geleerden identificeren met de Griekse Mainake, anderen met de Romeinse Salduba en anderen met de Cilniana, ook Romeins, hoewel dit dichter bij het huidige San Pedro Alcántara zou liggen. Ptolemaeus en de Romeinse historicus Pomponio Mela spraken al over Salduba, een stad in de buurt van Malaca (Malaga) en Laccipo (ten noorden van het huidige Casares). Wat ongetwijfeld een controversiële nomenclatuur is, is dat er al een belangrijke stadskern bestond in de Romeinse tijd en dat de nederzetting zeker nog ouder was. In feite, daterend uit de oudheid, werden in de omgeving van de stad, net als in de grot van Pecho Redondo, belangrijke neolithische overblijfselen gevonden. De gevonden Romeinse overblijfselen bevestigen dat we al een stad van aanzienlijke afmetingen hadden. Een van de eerste historici die geïnteresseerd was in ons verleden, Vázquez Clavel in de zeventiende eeuw, gevonden in zijn opgravingen, warmwaterbronnen op Calle Muro, funderingen op Calle Carmen en Ortiz de Molinillo, munten en vaten in de renovatiewerken van het oude stadhuis en enkele vierkante palen op de Plaza de los Naranjos zelf.



ROME.



Fernando Alcalá, de officiële kroniekschrijver van de stad, is het eens met de beoordeling van zijn collega en stelt dat de middeleeuwse oude stad is gebouwd op de ruïnes van een Romeinse stad, die hij identificeert met Salduba, waarvan de elementen later zouden worden hergebruikt (bijvoorbeeld in zijn kasteel, in die werden gebruikt ashlars en zelfs een Ionische hoofdstad voor zijn muren) door de Arabieren.



Maar er zijn meer Romeinse overblijfselen in het gemeentelijk gebied, zoals de Romeinse baden ten zuiden van San Pedro Alcántara, of de Romeinse stad Río Verde. De warmwaterbronnen, in de volksmond bekend als Las Bóvedas, lijken volgens de laatste opgravingen te behoren tot een oud recreatiehuis uit het einde van het Romeinse rijk. De boerderij was groot, had aquaducten om water naar de boerderij en de baden te brengen en, volgens de overblijfselen die bij de proeverijen werden gevonden, had het waarschijnlijk een zoutindustrie. Mogelijk de kostbare Romeinse ´´garum´´. Tegenwoordig zijn de gewelven van het thermaalbad (vandaar de naam) bewaard gebleven. De Romeinse villa, die werd opgegraven aan de oevers van de Rio Verde door de archeoloog Carlos Posac, behoudt enkele van zijn mozaïeken in redelijk goede staat, waaronder de culinaire motieven en het centrale motief La Gorgonia.



Een ander van de meest opmerkelijke historische monumenten van Marbella is de vroegchristelijke basiliek van Vega de Mar, van nationaal archeologisch belang met zijn dubbele apsis. Deze uitstekende archeologische vondst werd in 1930 gedaan door professor Pérez de Barrada. Het is een kleine tempel die dateert uit de 4e eeuw na Christus.



MOSLIM MARBELLA.



De moslims, die het schiereiland in de 8e eeuw binnenvielen, erkenden de strategische waarde van de bevolking. In de 12e eeuw definieerde de historicus Al Idrisi het als "een kleine maar goed bewoonde stad". De bevolking werd in deze tijd geschat op ongeveer 3.000 inwoners. De moslims versterkten het en de vele overblijfselen zijn tot op de dag van vandaag met onevenwichtig geluk bewaard gebleven. De belangrijkste is zonder twijfel het kasteel, het bastion van de citadel. De ommuurde omheining van de medina omvatte ongeveer 90.000 vierkante meter aan straten. Daarnaast had de hele kustlijn meerdere beacon torens (van seinen) die het mogelijk maakten om invallen vanaf de andere kant van de Middellandse Zee te volgen. Later herbouwden de katholieke vorsten en Carlos V sommige en gaven opdracht om andere te bouwen met een vergelijkbaar doel, hoewel ze in dit geval over Barbary zelf waakten. Marbella was in de Arabische tijd een stad met tuinen en gewassen, waaronder vijgen en fruitbomen die opvielen door hun bekendheid. Er waren ook tal van moerbeibomen gewijd aan zijde. Het kasteel wordt volgens Fernando Alcalá beschouwd als een kalifaal werk uit de 10e eeuw, dat werd uitgebreid in de Nasrid-periode.



Carlos Posac gelooft dat in sommige van zijn fronten de overblijfselen van Romeinse tempels werden gebruikt, de versterkte omtrek van de stad drie poorten had, Ronda de Málaga en del Mar, namen die nog steeds in de lokale toponymie voorkomen.



Koning Ferdinand de katholiek veroverde tijdens zijn opmars naar Granada met gemak de stad op 11 juni 1485. Sindsdien is de heilige die vandaag wordt geëerd, de Cypriotische Bernabé, de patroonheilige van de stad geworden en de plaats waar de Moorse leider de sleutels aan de koning geeft, wordt de Cruz de Humilladero genoemd. Ondanks wat algemeen wordt aangenomen, is de naam te danken aan het feit dat het Fernando zelf was die zichzelf vernederde om God te danken dat hij de stad zonder bloedvergieten had ingenomen, en niet omdat de Moorse koning dat deed als een teken van onderwerping.



VERSTERKING.



De katholieke vorsten besluiten om de verdediging van de stad te versterken. die ook intern grote veranderingen onderging. Alcalá belicht de bouw van verschillende kapellen, het klooster van de Heilige Drie-eenheid, bijna aan de muren bevestigd en waarvan vandaag slechts enkele gehavende bogen bewaard zijn gebleven, en het ziekenhuis van San Juan de Dios, bedoeld voor zieke buitenlanders. Op de Plaza de los Naranjos staat de hermitage van Santiago en buiten het klooster van San Francisco, al afgebroken. Er werden nieuwe straten geopend, waaronder de Nueva-straat die in verbinding stond met de Puerta del Mar en toegang gaf tot La Marina.



Andere opmerkelijke werken zijn het Alonso de Bazán-ziekenhuis, gebouwd door de voormalige directeur in 1568 en dat tegenwoordig het Museum van Hedendaagse Spaanse Gravure en het hoofdkwartier van de delegatie van Cultuur en de gevangenis is geworden. Van dat laatste is er ook geen overblijfsel, aangezien het nieuwe stadhuis daar werd gebouwd en het oude stadhuis bewaard is gebleven, met een prachtig cassetteplafond en verschillende muurschilderingen in wat nu het kantoor van de burgemeester is, een paar jaar geleden een gemeentelijk museum en in de zeventiende-eeuwse rechtszaal. De tempera-fresco's stellen de heiligen Justa en Rufina voor, een gekruisigde Christus en een keizerlijk schild van Spanje.



De Kerk van de Incarnatie, waarvan de klokkentoren decennia lang het hoogste punt van de stad was, werd gebouwd in 1618. De Habsburgers bevorderden ook de ontwikkeling van de stad en uit deze periode worden belangrijke overblijfselen bewaard, zoals het huis van de magistraat, in de



Marbella is, door zijn eigen verdiensten, een van de belangrijkste bestemmingen aan de Costa del Sol. Het uitstekende klimaat, de stranden, de natuurlijke omgeving en de belangrijke sportcomplexen zijn slechts enkele van de ontelbare attracties die deze gemeente aan de kust van Malaga te bieden heeft.



Een goed bewijs van de hoge kwaliteit van de infrastructuur is Puerto Banús, een van de meest karakteristieke plekken in Marbella. Omgeven door exclusieve ontwikkelingen, verwelkomt deze beroemde jachthaven elk jaar enkele van de grootste en meest luxueuze jachten ter wereld. De faciliteiten bieden ook een recreatiegebied dat bestaat uit restaurants, locaties en winkels van grote internationale mode- en luxegoederenbedrijven.



Van Cabopino tot Guadalmina, Marbella biedt bezoekers een prachtige 26 kilometer lange kustlijn met zonnige stranden die voorzien zijn van allerlei diensten, waaronder moderne hotels, wooncomplexen, winkels en restaurants. De stranden van San Pedro de Alcántara, een belangrijke stad op minder dan tien kilometer van Marbella, zijn een goed voorbeeld van harmonie tussen natuur en toeristische ontwikkeling.



Sportliefhebbers vinden in Marbella een paradijs. Met een tiental prachtige golfbanen kunt u deze modaliteit het hele jaar door op het hoogste niveau beoefenen, te midden van plaatsen met een ongewone natuurlijke schoonheid.



Wie van watersport houdt, vindt in deze stad drie havens waar ze kunnen beginnen in de specialiteit die ze willen.



Evenzo heeft Marbella verschillende paardensportscholen, tennisclubs en ander materiaal dat aan de meest uiteenlopende smaken zal voldoen. Dit alles, zonder de enorme mogelijkheden te vergeten die Sierra Blanca biedt om allerlei buitensporten te beoefenen.



Het historische centrum van Marbella



Aan de voet van Sierra Blanca, tegenover een prachtige baai, ligt het historische centrum van Marbella. Een prachtige lay-out die zijn Andalusische karakter laat zien door zijn keurige witgekalkte gevels versierd met bars en geraniums of in de sinaasappelbomen die in elke hoek verschijnen.



Het hart van de stad is gelegen in de Plaza de Los Naranjos, uit de Renaissance periode, geflankeerd door adellijke gebouwen zoals het stadhuis (16e eeuw) en het oude Casa del Corregidor (17e eeuw).



Op de plazuela de la Iglesia staat de Iglesia Mayor de la Encarnación, gebouwd in de 16e eeuw. In dezelfde omgeving staat een van de torens die deel uitmaakten van het oude Arabische fort van de stad, uit de 9e eeuw.



Getuigen van de Romeinse oorsprong van de stad zijn de overvloedige archeologische vindplaatsen in het gebied, waaronder de paleo-christelijke basiliek van Vega del Mar, de warmwaterbronnen van Guadalmina of de Romeinse stad Río Verde.



Het grote culturele aanbod van Marbella wordt aangevuld met het Museum van Hedendaagse Spaanse Gravure, dat wordt beschouwd als het belangrijkste in Spanje in zijn soort. Het bevindt zich in het Bazán-ziekenhuis (16e eeuw) en herbergt een interessante collectie gravures uit de 19e en 20e eeuw, met werken van grote meesters als Picasso, Miró of Dalí.



Gastronomie, feesten en omgeving



De gebakken vis, de ajoblanco (koude soep met amandelen, olie en knoflook) of de gazpacho zijn enkele van de smakelijke suggesties van de gastronomie van Marbella. Onder de oorsprongsbenaming van Malaga worden uitstekende zoete dessertwijnen gemaakt.



Binnen de feestkalender van Marbella is het de moeite waard om de San Bernabé Fair and Festivities, die wordt gevierd tijdens de eerste twee weken van juni, te markeren. Het programma omvat concerten, stierengevechten en andere activiteiten.



De Goede Week en de feestelijkheden van de patroonheilige van San Pedro de Alcántara, die plaatsvinden in oktober, zijn andere speciale data.



Vanuit Marbella kunt u talloze excursies maken langs de Costa del Sol, een paar kilometer van deze stad ligt Mijas, een typisch bergstadje dat aan de kust een groot toeristisch aanbod biedt. Torremolinos, Estepona, Benalmádena en Fuengirola zijn andere steden met een diepgewortelde toeristische traditie.



De natuur biedt ongelooflijke landschappen in het natuurpark Sierra de las Nieves, midden in de bergen van Ronda. In het hart van Sierra Blanca, vlakbij Marbella, liggen Istán, een stad die bekend staat om zijn bronnen, en Ojén, met een grote ecologische rijkdom.

---