---

e Sint-Baafskathedraal (ook wel bekend als Sint-Baafskathedraal, of de Nederlandse Sint Baafskathedraal) is de zetel van het bisdom Gent. Het is genoemd naar Sint Bavo van Gent.



Het gebouw is gebaseerd op de kapel van St. Johannes de Doper, een voornamelijk houten constructie; het werd in 942 ingewijd door Transmarus, bisschop van Doornik en Noyon. Sporen van deze originele structuur zijn zichtbaar in de crypte van de kathedraal.



De kapel werd vervolgens in 1038 in romaanse stijl uitgebreid. Sommige kenmerken van deze uitbreidingsfase zijn nog steeds zichtbaar in de huidige crypte.



In de daaropvolgende periode van de 14e tot 16e eeuw werden bijna continue uitbreidingsprojecten in gotische stijl op de structuur uitgevoerd. Een nieuw koor, straalkapellen, uitbreidingen van de zijbeuken, een kapittelzaal, zijbeuken en een westelijk deel van een enkele toren werden allemaal in deze periode toegevoegd. De bouw werd op 7 juni 1569 als voltooid beschouwd.



Als gevolg van de opstand tegen Karel V werd in 1539 de oude Sint-Baafsabdij ontbonden. Zijn abt en monniken werden kanunniken in een kapittel dat was verbonden aan wat toen de Sint-Bavokerk werd. Toen in 1559 het bisdom Gent werd gesticht, werd de kerk haar kathedraal. De kerk van Sint Bavo was ook de plaats van de doop van Karel V.



De kathedraal staat bekend om het Lam Gods, oorspronkelijk in de Joost Vijd-kapel. Het is formeel bekend als: De aanbidding van het Lam Gods door Hubert en Jan van Eyck. Dit werk wordt beschouwd als Van Eycks meesterwerk en een van de belangrijkste werken uit de vroege Noordelijke Renaissance, maar ook als een van de grootste artistieke meesterwerken van België. Verschillende vleugels van het schilderij werden in 1816 gekocht door de Engelse verzamelaar in Berlijn, Edward Solly. Ze werden in 1821 gekocht door de koning van Pruisen, Frederik Willem III en bleven in Duitsland bewaard. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden door Duitsland andere panelen uit de kathedraal gehaald. Als onderdeel van de verplichte compensatie in het Verdrag van Versailles na het einde van de oorlog, gaf Duitsland de gestolen panelen terug, samen met de originele panelen die op legitieme wijze door Solly waren gekocht, om te helpen compenseren voor andere Duitse "daden van vernietiging" tijdens de oorlog.



De Duitsers "hadden een bittere hekel aan het verlies van de panelen", en bij het begin van een ander conflict met Duitsland in 1940 werd in België besloten het schilderij naar het Vaticaan te sturen om het veilig te bewaren. Het schilderij was op weg naar het Vaticaan, in Frankrijk, toen Italië naast Duitsland de oorlog verklaarde als Asmogende macht. Het schilderij werd voor de duur van de oorlog in een museum in Pau bewaard, omdat Franse, Belgische en Duitse militaire vertegenwoordigers een overeenkomst ondertekenden die de toestemming van alle drie vereiste voordat het meesterwerk kon worden verplaatst. In 1942 gaf Adolf Hitler opdracht om het schilderij in beslag te nemen en naar Duitsland te brengen om het in een Beiers kasteel te bewaren. Nadat geallieerde luchtaanvallen het kasteel te gevaarlijk maakten voor het schilderij, werd het opgeslagen in een zoutmijn. De Belgische en Franse autoriteiten protesteerden tegen de inbeslagname van het schilderij en het hoofd van de Art Protection Unit van het Duitse leger werd ontslagen nadat hij het niet eens was met de inbeslagname.



De kathedraal herbergt het werk van een andere opmerkelijke kunstenaar: Sint-Baafs betreedt het klooster te Gent door Peter Paul Rubens.



Hoogtepunten van de interieurdecoratie van de kathedraal zijn het barokke hoofdaltaar (1702-1782), in wit, zwart en rood gevlamd marmer, de rococo preekstoel (1741-1745), gemaakt in eiken, verguld hout en wit en zwart marmer door Laurent Delvaux, met smeedijzeren hekwerk van J. Arens, de grafmonumenten van Gentse bisschoppen, waaronder die van Antonius Triest, in wit en zwart marmer (1652–1654), een belangrijk werk van Jerôme Duquesnoy (II), eindelijk een waardevolle verzameling van zilverwerk en liturgische gewaden.



Er zijn ook stoelen ontworpen door de hedendaagse ontwerper Maarten Van Severen.

---